Τι να μας η Frida και τι ο Buscaglia
Σεπτεμβρίου 12, 2018
Σεπτέμβρης...
Είναι η στιγμή που ο καθένας μας
επιστρέφει στη ρουτίνα του.
Άλλοι επίσης αρνούνται να μπουν σε μια
ρουτίνα.
Μερικοί ακόμα περνάνε την μελαγχολία του
καλοκαιριού που φεύγει.
Κάποιοι όμως προσπαθούν να μαζέψουν χαμένα
κομμάτια.
Κάπως έτσι αποφάσισα να μαζέψω εδώ κάποια αγαπημένα λόγια, που έχουν πει ταλαντούχοι άνθρωποι.
“Συνήθιζα να πιστεύω ότι ήμουν ο πιο παράξενος άνθρωπος στον κόσμο, αλλά
ύστερα σκέφτηκα ότι υπάρχουν τόσοι άνθρωποι στον κόσμο, πρέπει να υπάρχει
κάποιος σαν κι εμένα που να νιώθει περίεργος και ατελής με τους ίδιους τρόπους
που το νιώθω κι εγώ. Φανταζόμουν εκείνη τη γυναίκα και φαντάζομαι ότι πρέπει να
είναι εκεί έξω, σκεπτόμενη εμένα επίσης. Ελπίζω αν είσαι εκεί έξω και διαβάζεις
αυτό, να ξέρεις ότι ναι, είναι αλήθεια πως είμαι εδώ και είμαι το ίδιο περίεργη
με εσένα”
Το είχε πει η Frida Kahlo, η οποία ήταν Μεξικάνα
ζωγράφος, γνωστή κυρίως για τις συγκλονιστικές της αυτοπροσωπογραφίες. Η ζωή
της δεν ήταν καθόλου εύκολη καθώς είχε αρκετές αναποδιές.
Στην ηλικία των 6
ετών αρρώστησε από πολιομυελίτιδα, μία πάθηση που είχε ως αποτέλεσμα το ένα της
πόδι να είναι μικρότερο, λεπτότερο και ημιπαράλυτο.
Παρ’ όλα αυτά,
κατάφερε να μετουσιώσει τον απίστευτο πόνο που βίωσε σε ομορφιά και αστείρευτο
ταλέντο.
“Πόδια, τι τα χρειάζομαι, εφόσον έχω φτερά για να πετάξω;”
¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨
Ένα άλλο αγαπημένο κεφάλαιο της ζωής
μου είναι ο Felice Leonardo «Leo»
Buscaglia. Επίσης γνωστός με το παρατσούκλι «Δόκτωρ της Αγάπης» από το
πολυαγαπημένο και δημοφιλές του μάθημα «Η αγάπη». Πόσο πολύ επηρέασε τη ζωή μου
αυτός ο άνθρωπος. Σε ένα εντελώς αγχωτικό σημείο της ζωής μου ήρθε στα χέρια
μου το αγαπημένο βιβλίο του, το «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις».
Το ξεφυλλίζω αυτή
την στιγμή και προσπαθώ να βρω τα αγαπημένα μου κομμάτια για να μοιραστώ μαζί
σου μερικά από αυτά. Όμως την πάτησα. Δεν γίνεται να το έχεις στα χέρια σου και
να μην θες να το διαβάσεις από την αρχή –ακόμα και αν είναι η χιλιοστή φορά-.
Θησαυρός θα έλεγα.
“Υποθέτουμε πως η πραγματικότητα
είναι αυτό το κουτί που μας βάλανε μέσα, κι όμως σας διαβεβαιώνω πως δεν είναι έτσι.
Ανοίξτε την πόρτα κάποτε και κοιτάξτε τι υπάρχει έξω. Το όνειρο του σήμερα
είναι η πραγματικότητα του Αύριο.
Και όμως έχουμε ξεχάσει να
ονειρευόμαστε.”
¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨
“Ποιος είσαι λοιπόν πραγματικά, αυτός που είσαι ή αυτό που μαθαίνεις ή
αυτό που σου είπαν για χρόνια οι άλλοι ότι είσαι;
Ποιος αισθάνεσαι ότι πρέπει να γίνεις;
Σου υπόσχομαι πως, αν αφοσιωθείς πραγματικά στην προσπάθεια ν’
ανακαλύψεις ποιος πραγματικά είσαι, θα είναι το πιο συναρπαστικό ταξίδι της
ζωής σου.
Δεν είσαι κακός. Δεν είσαι άσχημος. Είσαι μια χαρά.
...
Είσαι όμορφος, είσαι όμορφος, είσαι όμορφος.
Αν στο πουν αυτό αρκετοί άνθρωποι, θ’ αρχίσεις να φέρεσαι σαν να ήσουν όμορφος.
Αλλά το
είσαι άσχημος, είσαι άσχημος, είσαι άσχημος, θα σε κάνει να
καμπουριάζεις, να
μαζεύεσαι όλο και πιο πολύ, ώσπου να γίνεις πραγματικά
άσχημος.
Οι χαρακτηρισμοί «Είσαι κακός! Είσαι κουτός!» θα σε κάνουν κουτό και
κακό!» ”
Υποθέτω πως τον αγαπήσατε και εσείς κάπως. Είναι τα λόγια
του, η καλοσύνη του. Σας αφήνω κάπου εδώ όμως και θα τα πούμε σε ένα άλλο με
επίσης εξαιρετικούς ανθρώπους.
Η ζωή είναι επιλογή. Φρόντισε μόνο να την επιλέξεις εσύ και
να την ζήσεις!
Να έχεις μια υπέροχη μέρα.
Τα λέμε στο επόμενο ποστ!
Σας φιλώ!
0 Comments