Έχασα τις λέξεις μου

"Τον τελευταίο καιρό δεν ξέρω τι μου συμβαίνει. 
Έχασα τις λέξεις μου... Τα συναισθήματα μου που πάντα ξέρουν να μπαίνουν σε μια σειρά σώπασαν.
Δεν βγαίνει μιλιά. 
Φαντάσου.
Ούτε να διαβάσω μπορώ. Μόνο κάτι δικό σου κατάφερα να ολοκληρώσω. 
Εγώ που πάντα είμαι ήρεμη και τα έχω όλα σε τάξη έπεσα. 
Σε ένα περίεργο κενό που δεν αναγνωρίζω. 
Ξυπνάω πλέον μέσα στην νύχτα και ψάχνω. 
Αναρωτιέμαι πως θα καταφέρω να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά. 
Αλλά δεν μπαίνουν και ανησυχώ. Και αν σε σκέφτομαι δεν θέλω να το ξέρεις. 
Δεν τολμάω να το πω. Είναι που είναι περίεργο. Απλά ένα συναίσθημα.
Χαμένη στο κρεβάτι τα βράδια χαζεύω τα μπαλκόνια με τα λίγα φώτα που έχουν απομείνει ξεχασμένα. 
Και κάποιες ψυχές τόσο μακρινές, μου φαίνονται τόσο κοντά. 
Ας μην μιλήσουμε για τις αποστάσεις... Είναι που λίγοι συνδέονται ουσιαστικά και μειώνουν τα χιλιόμετρα. 
Μωρέ... Πως το έκανες αυτό;
Πως κατάφερες να βάλεις τα δικά σου λόγια σε σειρά και να μου τα δώσεις έτσι απλά και όμορφα;
Μερικά από τα βράδια που δεν μπορώ να κοιμηθώ –που είναι πολλά πλέον- αναζητώ κάτι δικό σου. 
Δεν ξέρω αν στο είπα, αλλά έρχομαι.
Μην με ρωτήσεις τίποτα. Δεν έχω απάντηση. 
Μόνο πως το μυαλό μου βάρυνε αρκετά και πως δεν ξέρει αν μπορεί να καταφέρει να σηκώσει μια τέτοια σύνδεση. 
Οι λέξεις μου σώπασαν και αναρωτιέμαι τι θα συμβεί...
Τι μπορεί να συμβεί δηλαδή για να τις πάρω πίσω! "

See You Soon, Mauri Toulipa