Στο βάθος μιας παραλίγο ανυπαρξίας || Μικρό χρονικό

Η Μυρτώ ξύπνησε. Δεν έχει συνειδητοποιήσει την κατάσταση. Είναι όμως πεσμένη. Ίσως να φταίει και ο πρόσφατος χωρισμός. Δεν ξέρει πως να είναι μόνη.  Διώχνει τα σκεπάσματα και φοράει μια πρόχειρη φόρμα που είναι ριγμένη στο χαλί. Βάζει έναν τυχαίο δίσκο στο πικάπ και ξεκινάει να παίζει, "Sadly one Sunday I waited and waited. Κάνει λίγα βήματα προς το μπάνιο και ανοίγει την βρύση. Σχεδόν μετρημένες οι κινήσεις της. Σχεδόν καθαρή. Σχεδόν καλά. 
Το πρωινό της συνήθως είναι ένας σκέτος καφές. Καμιά φορά βέβαια αγοράζει και κέικ, από τον φούρνο της γειτονιάς. Βάζει ειδήσεις. Φρικάρει λίγο. Έχει και αυτή την "καταραμένη" ροπή προς την μελαγχολία. "Τα θύματα πληθαίνουν.. όλο και περισσότερες ζωές χάνονται".. Σιωπή. Στο background ακούγεται, "I waited 'til dreams, like my heart, were all broken.."
Η γάτα μπλέκεται στα πόδια της, γουργουρίζει λίγο. Τρίβεται. Ανοίγει την ξύλινη παλιά μπαλκονόπορτα. Το τζάμι τρίζει. Ήλιος!

Καραντίνα, Μέρα 2

Μεσημέριασε και η Μυρτώ δεν έχει όρεξη να γράψει. Βυθισμένη στον καναπέ, τρώει παγωτό και βλέπει την αγαπημένη της σειρά. Το μυαλό της βρίσκεται σε μια αδράνεια τελευταία. Το κινητό της χτυπάει επίμονα. Δεν την ενδιαφέρει κανενός είδους δικαιολογία. Θα είναι ο Πέτρος στο τηλέφωνο. Για την ακρίβεια, είναι ο Πέτρος στο τηλέφωνο. Δεν θέλει να είναι μαζί του πια. Τελείωσαν. Το επεισόδιο τελείωσε. Αλλάζει αυτόματα! 

Καραντίνα, Μέρα 3

9:00 p.m
Η αδερφή της η Έλσα μένει στην Αμερική. Κάμποσες ώρες μακριά. Το θυροτηλέφωνο χτυπάει. Κάποιοι δουλεύουν ακόμα. Ανοίγει την πόρτα. Δεν ξέρει τι να περιμένει. 

-Είστε η Μυρτώ;
-Μάλιστα
-Μια υπογραφή εδώ παρακαλώ.. Έτοιμη!
-Καλημέρα

Βγαίνει στο μπαλκόνι για να ανοίξει το κουτί και να το βάλει στην άκρη. Το πρώτο πράγμα που αντικρίζει είναι ένα γράμμα. Το δεύτερο; Βιβλία.

"Μυρτώ μου, ήσουν πάντα το κορίτσι μου. Το μικρό κοκκινομάλλικο  κοριτσάκι μου. Σκεφτόμουν άραγε πως να είσαι αυτό το διάστημα. Πέφτεις.. πάντα έπεφτες ψυχολογικά. Πάντα σε επηρέαζαν οι "άλλοι" άνθρωποι. Μπαίνεις 30. Πόσο χαρούμενη είμαι για σένα. Μεγαλώνεις Μυρτώ μου. Μεγαλώνεις και παρόλα αυτά είσαι ακόμα ιδεαλίστρια. Κανείς δεν σου πάτησε τα όνειρα. Τα είχες πάντα τόσο καλά φυλαγμένα. Χαρούμενα γενέθλια. Θα σου κάνω κλήση το βράδυ να σβήσουμε το κεράκι σου. Όταν περάσουν όλα αυτά σε περιμένουμε εδώ. 
Υ.γ Σ' αγαπάμε. Έλσα & Θωμάς

Δεν το περίμενε. Βουρκωμένη αγγίζει τα βιβλία. Το ένα είναι ποίησης και το άλλο είναι αυτοβελτίωσης. Την ξέρει τόσο καλά. 

Καραντίνα, Μέρα 4

Η Μυρτώ είναι εθελόντρια σε μια ομάδα που ονομάζεται "Εθελοντής γείτονας". Είναι η μέρα που θα αναλάβει να αγοράσει τα ψώνια της εβδομάδας για την Κυρία Γεωργία από το παρακάτω στενό.  Η κ. Γεωργία είναι 75 χρονών. Την γνωρίζει σχεδόν 1 χρόνο. Είναι τόσο καλή και αρχοντική γυναίκα. Κάνουν συχνά συντροφιά η μία στην άλλη. Όταν την επισκέπτεται στο σπίτι φτιάχνουν ζεστό γάλα με μία κουταλιά ελληνικό καφέ και κουβεντιάζουν. Έτσι έκανε και η γιαγιά της Μυρτώς. Έχουν μοιραστεί τόσες ιστορίες. Ίσως κάποια στιγμή να μοιραστεί και μαζί μας κάποια! 

Φοράει τα αθλητικά της, γάντια και μάσκα για το καλό! Βάζει ακουστικά και κλείνει πίσω της την πόρτα. Μιας και σήμερα δεν θα κάνουν παρέα, κρυφά μέσα στα ψώνια άφησε και μια σοκολάτα. Πρόχειρα έκανε μια καρδιά επάνω και της τα άφησε έξω από την πόρτα! Φεύγοντας της φώναξε, "Τα λέμε σύντομα Georgia! Εγώ είμαι εδώ."

Καραντίνα, Μέρα 5

Καφές έτοιμος. Ήλιος έτοιμος. Μπαλκόνι καθαρό. Ώρα για διάβασμα.