Νυχτολούλουδο
Μαΐου 12, 2020
Κρατούσε ένα τσιγάρο
Έστεκε όρθια βυθισμένη σε σκέψεις
Ακουμπούσε στον τοίχο, δίπλα από την πράσινη πόρτα
Δεν έλεγε κουβέντα και εγώ έστεκα λίγα βήματα πιο πίσω
Σκούπιζα τον ιδρώτα μου με την πετσέτα που είχα και χθες και προχθές
Δεν είχαμε πάει πουθενά
Την χάζευα
Άτρωτη και τόσο γυάλινη
Το σπίτι είχε μπερδεμένα αρώματα
Ιδρώτας, τσιγάρο και κάτι από το νυχτολούλουδό μας
Τις στιγμές αυτές δεν σου επιτρέπει να την πλησιάσεις
Είναι όμως τόσο όμορφη μέσα στην μελαγχολία της
Μαζεύεται και κλείνεται
Είναι τόσο παιδί
Πριν πέσει η στάχτη κάνει ένα βήμα πίσω
Με κοιτάει
Με φιλάει
Και ρίχνει την στάχτη στο τασάκι
Κάνει δύο κινήσεις και σβήνει το τσιγάρο
Ρίχνει το πουκάμισο στο πάτωμα και ξαπλώνει
Θα την σκεπάσω μην μου κρυώσει
Γιατί πάνω απ’ όλα την αγαπώ
See You Soon, Mauri Toulipa
0 Comments