Στον ελεύθερο χρόνο μπαλαρίνα || Μικρό Χρονικό

***

7:45 π.μ

Ήδη χιονίζει και είναι Σάββατο. Έχω κάτι μικρές εκκρεμότητες και για να πάνε όλα καλά και να κυλίσει η μέρα όμορφα -αν το θέλω φυσικά- πρέπει αμέσως να ξεκινήσω να γράφω. Ο καφές έχει τελειώσει και αυτό είναι ένα δείγμα αποτυχημένου πρωινού. Είμαι πάντα λίγο παραπάνω υπερβολική από το κανονικό. Μπορώ να πω ένα συγγνώμη γι' αυτό, αλλά κανέναν δεν ενδιαφέρει η δική μου αφηρημάδα. Ντύνομαι βιαστικά, τι σημασία έχει αν είναι Σάββατο, βγαίνω να πάρω στα γρήγορα έναν καφέ και κάτι να φάω. 

Σε αυτή την ταλαιπωρία θα μπορούσα να έχω δώσει τέλος από εχθές, αλλά εκτός από αφηρημένη είμαι και λίγο της τελευταίας στιγμής. Νομίζω πως είναι ένας τρόπος να λειτουργώ καλύτερα. Στο καφέ που πηγαίνω -ένα στενό δίπλα από το σπίτι μου- τα παιδιά είναι υπόδειγμα ισορροπημένων ανθρώπων. Δεν ξέρω αν είναι, αλλά εγώ έτσι τους βλέπω. Μου χαμογελάνε, ξέρουν και το όνομά μου. Δεν είναι ανάγκη να λέω τι θέλω. Πριν καν μπω και με έχουν σχεδόν έτοιμη. Πάντα ανταλλάζουμε κουβέντες. Η μια κοπέλα στον ελεύθερο χρόνο της είναι μπαλαρίνα. 

11:30 π.μ

Η σόμπα καίει δίπλα μου, στο υπόγειο των συναισθημάτων μου κρύβεται μια επιθυμία να χωθώ στα παπλώματα πάλι, να ακούω κάτι από πιάνο και να χαζεύω τις νιφάδες. Τελευταία σκέφτομαι να βρω κάποιον δάσκαλο, να μάθω και εγώ να πατώ πλήκτρα και να ψιθυρίζω λέξεις, λεξούλες για ψυχές. Ταυτόχρονα γράφω. Σε μισή ώρα πρέπει να παραδώσω τα κείμενα. Η γάτα στην κουρτίνα γουργουρίζει...

17:00 μ.μ 

Όλα πήγαν όπως έπρεπε.. όλα πάντα έτσι πάνε. 

20:00 μ.μ

Με τον αριθμό έξι(6) μπορώ και επίσημα να βγω για λίγο από το σπίτι. Το πρωί ξέχασα να στείλω μήνυμα. Ξέχασα σε ποια συνθήκη ζούμε. Αλλά εντάξει δεν με σταμάτησε κανείς, οπότε σα να μην έγινε. Την μάσκα όμως την φοράω πάντα. Ζεσταίνει το πρόσωπό μου και τώρα κάνει κρύο. Δεν θέλω να πάω κάπου συγκεκριμένα σήμερα, απλά περπατάω λίγο για όπου.. 

23:54

Μου έλειψαν οι άνθρωποι.

***

See You Soon, Mauri Toulipa