Το δεκάρικο
Ιουλίου 08, 2021Κακό σημάδι; Μα δεν υπάρχουν σημάδια..
Έτσι μου είπε και έφυγε.
Ενώ λίγο πριν προσπαθούσε να σκεφτεί το κατά πόσο το ένστικτο
μπορεί να φανεί εν τέλει καταστροφικό.
Μουρμούριζε εκεί στα κοντά, η λογική σε σώζει.
Μπήκε και πόνταρε ακόμα ένα δεκάρικο.
Σε άνθρωπο ποντάρεις του λέω ή όχι πια;
Φαινόταν άνθρωπος της φυγής.
Ίσως βέβαια και αυτή να είναι μόνο κατά συνθήκη.
Χρειαζόταν μόνο να τον προσέξεις.
Όλο και κάτι σου άφηνε.
Αν και ήταν ιδιαίτερος άνθρωπος.
Απρόσιτος τις περισσότερες φορές.
Φευγαλέος.
Ακόμα και όταν σου μιλούσε αισθανόσουν πως είχε τα δικά του τείχη.
Σήμερα είχε όρεξη για κουβέντα. Κάπως και εγώ.
Μου πήρε καιρό να τον ακούσω.
Ούτε εγώ ξέρω πόσα θα ποντάρω αν χρειαστεί.
Λιγότερα, περισσότερα.. ποιος ξέρει;
Μπορεί να τα βάλω και όλα με μιας.
Σημασία έχει αν θα το νιώσεις και αν το νιώσεις άστο για όσο πάει.
Όσο πάει, αρκεί μετά να ξέρεις να αποχωρήσεις και όπως πρέπει.
Αλλά μπορεί και να πάει.
Μόνο να ξέρεις να μην βιάζεσαι.
Είσαι το γούρι μου.
Αυτά είπε, και μετά όντως έφυγε.
Και έμεινα εγώ να αναρωτιέμαι.
Λίγο μετά έφυγα και γω.
See You Soon, Mauri Toulipa
0 Comments