Νοέμβρης | Το πρώτο απόγευμα

Τα ξύλα στο τζάκι σιγοκαίνε από το χάραμα. Το γιασεμί είναι όμορφο, μυρίζει ακόμα και μπλέκεται με τα αρώματα της βροχής την ώρα που ο Νοέμβρης ξεκινά να αλλάζει τις συνήθειες του προηγούμενου καιρού. Αισθάνομαι την μέρα από νωρίς να έχει κάτι διαφορετικό, ο αέρας φυσάει, σαν ψίθυρος περισσότερο μοιάζει. Κρυώνω έξω, πιο πολύ και πιο συχνά. Άλλαξε ο καιρός. Ήθελα να σε καλέσω από δω και να σε μάθω καλύτερα. Το σκεφτόμουν από χθες. Αποφάσισα να σου πω μερικά από τα μυστικά μου και να ανταλλάξω τον καφέ με κάτι διαφορετικό. Να σπάσω την συνήθεια.. είμαι σίγουρη πως έχεις κάτι να προτείνεις. Θα φουντώσουμε πιο πολύ το τζάκι αν έρθεις για να μην αφήσουμε καμία παύση να μας παρασύρει. Ξέρω πως θα' ρθεις. Αν καπνίζεις θα σε αφήσω να φέρεις τα τσιγάρα στο σπίτι και ίσως σου φέρω το πράσινο-σταχτί παλιό δικό μου τασάκι. Ίσως από εκεί να ξεκινήσω να σου μιλάω για τον κόσμο μου. Ο Νοέμβρης είπε να σε φέρει από νωρίς και είναι μόλις το πρώτο απόγευμα. 

See You Soon, Mauri Toulipa