Παραπλήσιος

Ιουνίου 26, 2022


Ανοίγω το λεξικό.

Η πρώτη λέξη, παραπλήσιος.

Μένω να σκέφτομαι πόσα παραπλήσια δικά σου έτυχε να συναντήσω.
Ανθρώπους που παραπλήσια σου έμοιαζαν.
Θυμάμαι κάποιον να πιάνει την κούπα του καφέ με τον τρόπο που συνήθιζες εσύ, αλλά δεν ήταν καλός.
Στην τελευταία κίνηση, στα δευτερόλεπτα αυτά που κάνεις για να διώξεις την κούπα από το στόμα, το χαλούσε. Έπαυε να είναι ρυθμικός.
Έμοιαζε πια ατσούμπαλος.
Έχυνε και λίγο καφέ στο σεμεν της γιαγιάς.
Όχι, σίγουρα δεν ήταν καλός.
Ήταν παραπλήσιος.

Θυμάμαι, να προσπαθεί μια φίλη να μου περιγράψει ένα αγαπημένο σου βιβλίο. Φαντάζει ήδη αποτυχία. Χρησιμοποιεί λέξεις που αναλύαμε για ώρες, λέξεις που στραγγίζαμε, που ρουφούσαμε. Τόσο που άλλο δεν υπήρχε. Και κάποιος παραπλήσιος τις χρησιμοποίησε. Παραπλήσιες και αυτές έμοιαζαν σαν τις πρότερες, που όμως πια ήταν χιλιοειπωμένες. Δεν είχε μείνει κάτι για να αγγίξουν. Δεν της το χάλασα παρόλα αυτά, την άφησα να μιλάει και εγώ έστεκα απλά εκεί. Να σκέφτομαι την επόμενη θάλασσα που θα αγναντέψω. Και άλλο ένα πρωινό, θυμάμαι να μπαίνω στο τρένο. Ταξίδι δέκα ωρών. Άκουγα μουσική, κοιτούσα έξω από το παράθυρο του διπλανού. Στην αρχή ένιωθε να κοιτάω αυτόν, απλά τύχαινε να είναι δίπλα σε ένα σχετικά κοντινό οπτικό πεδίο που όμως δεν τον άγγιζε. Παραπλήσιος δεν ήταν σίγουρα. Δεν με ενδιέφερε. Κάποια στιγμή, κάπου στις οκτώ ώρες πια μου μίλησε. Βαρέθηκε να νιώθει πως τον κοιτάω. Βαρέθηκε να νιώθει την αμφιβολία για το αν τελικά τον κοιτάω. Δεν τον κοιτούσα όμως. Μόνο για τις επόμενες δυο, από την στιγμή που μου μίλησε. Χρησιμοποίησε να δεις μια λέξη.. αμφότερα. Ποιος ξεκινάει έτσι πρόταση;
Δεν ήταν σίγουρα παραπλήσιος!

You Might Also Like

0 Comments

Like us on Facebook

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *